Mindfulness is de vaardigheid om oordeelsvrij in het hier-en-nu je ervaringen te observeren en te ondergaan zonder actie te ondernemen om ervaringen te vermijden, te controleren of vast te houden.

Mindfulness (opmerkzaamheid of aandachtigheid) houdt het bewustzijn in het hier en nu in, maar ook de attitude van dingen niet te beoordelen, acceptatie en openheid. Met mindfulness leert men bijvoorbeeld de pijn te observeren als slechts een sensatie en er bewust van te zijn, zonder er een oordeel over te hebben. Dit kan getraind worden door middel van mindfulness meditatie. De open aandacht bij mindfulness meditatie kan op van alles richten, zoals emoties, adem, lichaamsgevoel of objecten. Men leert om alle gebeurtenissen op zich af te laten komen op een afstandelijke wijze. Hierdoor raakt men minder emotioneel betrokken en minder snel van streek. Dit heeft te maken met een soort acceptatie: Het gewoon laten zijn, wel waarnemen maar niet actief emotioneel reageren. Daarnaast worden gedragspatronen in het dagelijks leven ontkoppeld, een soort ‘deconditionering’. Hierdoor ontstaat ruimte voor frisse en nieuwe reactiemanieren op bepaalde situaties.

Mindfulness is het makkelijkst te begrijpen vanuit zijn tegendeel: leven op de automatische piloot. In de keuken, tijdens het autorijden, op het werk – let maar eens op hoe vaak we op routine draaien terwijl de denkgeest bezig is met verleden en toekomst. Mindfulness wordt ontwikkeld door doelbewust aandacht te schenken aan dingen waar we gewoonlijk niet bij stilstaan. Elke automatische gedachte of gedrag (ademhalen, tanden poetsen, lopen—-) is een mooie gelegenheid om mindfulness te oefenen.

 Mindfulness van gedachten:

De mindfulness oefening leert je observeren zonder interpreteren en oordelen. Je maakt van je waarneming namelijk een oordeel door te interpreteren of te analyseren. Het is de kunst om je waarneming te scheiden van de interpretaties en gevoelens die deze oproept.

Je oordeel houdt je af van aanwezig zijn in het nu. Door je gedachten waar te nemen, zult je steeds weer merken hoeveel er wordt afgekletst in je hoofd. Je zult merken dat je oordeel je reactie bepaalt op de alledaagse gebeurtenissen. Vaak zijn dit automatische en ingesleten patronen in je geest. Door waarnemen zonder oordeel ervaar je intenser je zintuigen. Als Je tijdens je observatie van schuld gevoelens of gedachten ontdekt dat je jezelf oordeelt dan moet je proberen jezelf daar niet schuldig van te maken, en je moet gewoon terug naar zelfobservatie. Je moet blijven observeren hoe je jezelf oordeelt tijdens je observatie van schuld gevoelens (Hyper observatie). Sommige mensen komen voor de eerste keer in contact met vluchtige blikjes van hun ware zelf tijdens Hyper observatie. Want alleen het ware zelf kan zichzelf observeren tijdens observatie. Als je dat doet dan zult je verschuiving in je aandacht ervaren. Je zult innerlijk afstand tussen de waarnemer en het object van waarneming creëren